Bon dia, en infòc d’aué anaram tara tauèrna valenciana, La Terreta, a a on es dimars s’i hèn taules de convèrsa en alemand, esperanto e occitan. Vos anonciaram es eveniments mès grani de junhsèga: era Estivada de Rodés e era corsa Aran per sa Lengua, presentaram “Camin Reiau”; ua prepausa entà conéisher a hons toti es pòbles dera Val d’Aran a pè e anaram tà Bausen entà explicar-vos era istòria d’amor mès polida dera Val d’Aran.
Era tauèrna valenciana, La Terreta, qu’organize es dimars de set a nau deth vrespe grops de convèrsa d’alemand esperanto e occitan en toti es dialèctes.
Era tauèrna valenciana La Terreta se trape en numèro 11 dera Travessia de Sant Antoni, deuant deth CAT. Mètro Fontana.Era darrèra amassada entà practicar occitan ei eth pròplèu dimars, 12 de junhsèga. Demoram, totun, tornar-i dempús de vacances.
Deth 27 ath 31 de junhsèga se debanarà en Rodés, era Estivada. S’agís der eveniment mès gran ar entorn dera cultura occitana a on tanben s’i conviden artistes d’autes cultures. Toti es espectacles son gratuïts.60 espectacles, 400 artistes, 50.000 persones e ua grana hèsta populara ar estil mès occitan. Com diden es organizadors, era Estivada non se consumís, se compartís en libertat! E ath delà, era còlha der infòc be i seram toti es dies.
Eth 31 de junhsèga, que mo n’anaram entara Val d’Aran entà seguir era Corsa Aran per sa Lengua, qu’enguan hè 18 ans. Coma cada an, aguest dia tot eth pòble aranés se mobilize, a pè o en tot córrer, en ua corsa que ges des tres punts dera Val: Montgarri, eth pòrt de Vielha e Pònt de Rei; e se tròben ena plaça de Vielha. Aquiu se i debanen es actes reivindicatius pera lengua e concludís era jornada ua grana hèsta e un concèrt. Enguan be i torne Nadau.
De totes es prepauses toristiques qu’aufrís era Val d’Aran, que n’i a ua que mos a cridat fòrça era atencion pr’amor qu’ei ua prepausa que permet de conéisher eth país a hons. S’agís de Camin Reiau, ua prepausa de senderisme en 10 dies, que passe pes 33 pòbles dera Val d’Aran en tot emplegar es camins que tradicionauments servien de comunicacion.
Visitar es pòbles dera Val d’Aran e parlar damb es sues gents be vau fòrça era pena. En Bausen que mos expliquèren era istòria d’amor mès beròia deth petit país occitan des Pirenèus.Aguesta istòria qu’auèc lòc a principis deth sègle XX, quan era Glèisa encara auie un gran poder sus era vida dera gent. Enes ans vint, dus joens de Bausen s’enamorèren tan trendament que captivèren es sòns vesins, qu’admirauen prigondaments er amor qu’es dus nòvis se professauen. Un dia decidiren maridar-se, mès eth capelhan les exigic ua grana quantitat de sòs coma dispensa peth hèt d’èster emparentadi, encara que siguesse ua tanhença alunhada, e non cedic cap as demanes des dus amorosi. Alavetz, que decidiren de seguir damb eth sòn amor e se maridèren civilaments, enquia que Teresa venguec malauta e moric damb quan auie que 33 ans, e tanpòc alavetz eth capelhan accedic a dar-li santa sepultura en cementèri deth pòble. Deuant deth desespèr d’eth e damb grana indignacion, toti es vesins, sense cap d’excepcion, que cavèren ua auta hòssa a 400 mètres deth pòble e que l’enterrèren damb tota dignitat en cementèri civiu a on solament i repÒse era. Cada an eth hilh, frut der amor que viueren, que i pòrte flors.
E damb aguesta istòria d’amor qu’acabam per aué. Adishatz.
